Ang Ibong Nakahawla Tula ni Maya Angelou
ANG IBONG NAKAHAWLA
Tula ni Maya Angelou
Isang ibon ang umigpaw
Sa likod ng hangin
At nagpalutang pababa sa may ilog
Hanggang sa magwakas ang agos
At nagtawtaw ng kanyang mga pakpak
Sa kahel na silahis ng araw
At nangahas angkinin ang langit.
Ngunit ang isang ibong nanlilisik
Sa kanyang makitid na hawla
Ay bihirang makasilip
Sa mga rehas ng kanyang pagngingitngit
Mga pakpak niya’y pinutulan at
Mga paa’y tinalian
Kaya’t siya’y nagbuka ng tuka upang makaawit.
Ang ibong nakahawla’ y umaawit
Nang may kasindak - sindak na tinig
Ng tungkol sa di - batid na mga bagay
Ngunit minimithi ang kapayapaan
At ang kayang himig ay naririnig
Sa malayong burol
Sapagkat ang ibong nakahawla’ y
Umaawit ng kalayaan.
Ang malayang ibon nama’ y nag - iisip ng ibang simoy
Ng hanging malamyos sa mga punong
Nagbubuntonghininga
Ng matatandang uod na naghihintay sa damuhang
Sinisinagan ng umaga
At ang langit ay itinuturing na kanyang sarili.
Ngunit ang isang ibong nakahawla’ y nakatayo sa
puntod ng mga pangarap
Anino niya’ y sumisigaw sa tili ng isang bangungot
Mga pakpak niya’ y pinutulan at mga paa’ y tinalian
Kaya’ t siya’ y nagbuka ng tuka upang makaawit.
Ang ibong nakahawla’ y umaawit
Nang may kasindak - sindak na tinig
Ng tungkol sa di - batid na mga bagay
Ngunit minimithi ang kapayapaan
At ang kanyang himig ay naririnig
Sa malayong burol
Sapagkat ang ibong nakahawla’ y
Umaawit ng kalayaan.
Comments
Post a Comment